27 maja 1918 r. – „Dziennik Wileński” informował o kolejnych barbarzyńskich napadach na polskie dwory na Kresach. W ciągu kilku miesięcy zniszczono ich kilkanaście.

„W każdym z tych majątków pojawiła się banda okolicznościowego chłopstwa obojej płci od starców do dzieci, z wozami pod komendą kilku lub kilkunastu ludzi w uniformach wojskowych i rozpoczynała swój program od rozbijania zamków i łamania drzwi. Następnie każdy z rabusiów grabił i unosił co się dało. Nie gardzono niczem, co miało jakąś wartość, zabierano konie, bydło, nierogaciznę, ptactwo, uprząż, powozy, fortepiany, zboże narzędzia rolnicze, zdejmowano drzwi, okna i okiennice, każdy hak, ćwiek, kawałek żelaza wyrąbywano z miejsca i zabierano. Wszystka to wywożono i wynoszono do wsi.”

28 maja 1918 r. – „Dzienni Bydgoski” zamieścił sprawozdanie ze zjazdu Niemieckiego Związku Kresów Wschodnich czyli Hakaty. Na zjeździe tym padło wiele słów wymierzonych przeciwko Polakom:

„Polskość przedstawia obecnie większe niż kiedykolwiek niebezpieczeństwo dla niemczyzny. Równe prawo wyborcze umacnia to niebezpieczeństwo i musi być odrzuconym. Niemcy muszą w walce przeciw polskości silniej niż dotychczas jeszcze się złączyć, a uświadomienie tej walki przeciw grożącemu niemczyźnie niebezpieczeństwu trzeba rozprzestrzenić po całym państwie.”

Nie wszyscy Niemcy tak jak członkowie Hakaty postrzegali jednak Polskę i Polaków. Znany ekonomista, profesor Uniwersytetu Monachijskiego Lujo von Brentano Tak oceniał Polskę i Polaków:

„Polska nowa umożliwia pokojowy rozwój narodów pod każdym względem. Nowe państwo polskie jest gwarantem pokoju i krajem bogatej przeszłości. Wszystkie małostkowości trzeba teraz nam usunąć, a przyszłe czasy powinien wypełnić cel pięknego i dobrego czynu.”

2 czerwca 1918 r. „Dzienni Wspólny” donosił, że we Francji dobiega końca organizacja armii polskiej. Prezydent Poincare wydał dekret dotyczący spraw prawnych . Dokument stwierdzał:

„Sądownictwo wojskowe w autonomicznej Armii polskiej sprawowane jest w imieniu Narodu Polskiego”

3 czerwca 1918 r. na konferencji w Wersalu mocarstwa sprzymierzone – Francja, Wielka Brytania i Włochy podjęły ważną uchwałę w sprawie Polski:

„Utworzenie zjednoczonego i niepodległego Państwa Polskiego z wolnym dostępem do morza stanowi jeden z warunków trwałego i sprawiedliwego pokoju oraz panowania prawa w Europie.”

4 czerwca 1918r. „Kurier Lwowski” informował o udziale Armii Polskiej w walkach na terenie Francji:

„Dobiega końca formowanie polskiego wojska we Francji. Żołnierze trafili na front. Pierwszy pułk strzelców odznaczył się w ciężkich bojach pod Reims, a następnie pod Saint-Hilaire-le Grand”.