• 100 Lat Niepodległej - Część 22
• Wróć do Strony Głównej

17 września 1918 r. w Paryżu odbyło się kolejne posiedzenie Komitetu Narodowego Polskiego . Na posiedzeniu przyjęto projekt listu do gen. Józefa Hallera o powierzeniu mu Naczelnego Dowództwa wojski walczących po stronie Ententy. Komitet pisał:

„Ten odpowiedzialny obowiązek Komitet Narodowy porucza Ci, Panie Generale, nie tylko z własnego zaufania do twego patriotyzmu, dla energii i talentu wojskowego, których złożyłeś dowody, ale również w myśl pełnomocnictw udzielonych Ci przez szereg organizacji w kraju, nie wyłączając i tych, które nie stoją w bezpośredniej łączności z Komitetem Narodowym.”

18 września 1918 r. „Kurjer Warszawski” donosił o działaniach agitacyjnych polskich komunistów na terenie Rosji:

„Jak donoszą z Moskwy, tamtejszy bolszewicki komisariat polski z Leszczyńskim i Bobińskim na czele prowadzi wśród naszych wychodźców bardzo ożywioną agitację za wstępowaniem dobolszewickiej czerwonej gwardii. Wobec energicznego protestu męża zaufania rzadu polskiego bolszewicy rekruta nie zaciągają drogą przymusową, ale starają się natomiast werbować go najróżniejszymi obietnicami. Na szczęście zwycięża w duszy wychodźcy polskiego tęsknota do kraju i tem tłumaczy fakt, iż do szeregów bolszewickich bardzo niewielka liczba rekruta polskiego dała się zwerbować.”

19 września 1918 r. „Dziennik Bydgoski” zamieścił tłumaczenie artykułu z „Lepziger Neuste Nachrichtn” , z którego wynikało, że Niemcy obawiają się Polaków:

„Już przed wojną tutejsi Polacy nie pogodzili się z przynależnością swą do państwa niemieckiego. Dzisiaj, kiedy najśmielsze ich marzenia spełniają się, tem więcej się z tym nie pogodzą. Silne ich poczucie narodowe przez oswobodzenie braci z drugiej strony granicy podniesie się do fanatyzmu. Ekonomiczną walkę z nami prowadzić będą na śmierć i życie. W celu wyparcia nas, Niemców ze wschodnich dzielnic starali się przywłaszczyć sobie tamtejszą ziemię, wiejskie posiadłości, opanować stan rzemieślniczy, a robotników niemieckich zastąpić przez swych współkrajowców. Teraz podnieceni zwiększonym narodowym idealizmem, a popierani rzez współkrajowców w nowym Królestwie, starać się będą o osiągniecie tego celu zdwojonemi siłami.”