23 października 1918 r. „Kurjer Polski” informował o powstaniu rządu:
„Rada Regencyjna powołała nowy rząd, na którego czele stanął 50-letni Józef Świerzyński, działacz Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, przewodniczący Międzypartyjnego Koła Politycznego, były poseł do Dumy Państwowej. A oto lista ministrów gabinetu: Zygmunt Chrzanowski- minister spraw wewnętrznych Stanisław Głąbiński- minister spraw zagranicznychJózef Higersberger- minister sprawiedliwościAntoni Ponikowski- minister wyznań religijnych i oświecenia publicznegoJózef Piłsudski – przewidziany na ministra wojny, czasowo vacatWładysław Grabski- minister wojny, rolnictwa i dóbr koronnychAndrzej Wierzbicki- minister przemysłu i handluJózef Wołczyński – minister handlu i pracyWacław Pankowski- minister komunikacji.”
24 października 1918 r. – „Kurjer Polski” zamieścił wypowiedź Wincentego Witosa , który negatywnie oceniał nowo powołany rząd:
„Rząd ten wybitnie prawicowy, zbyt jednostronnie skonstruowany, nie mógłby się utrzymać nawet w czasach normalnych, tym mniej wówczas, gdy nad jego głową huczała demagogia lewicowa, chaos nieopanowany, a wypadki szły jedne za drugimi z błyskawiczną szybkością.”
Z „Dziennika” Jana Dąbrowskiego:
„Wstawili na listę Piłsudskiego jako ministra wojny.(…) zresztą Piłsudski nie pójdzie sam do gabinetu, gdzie byłby rodzajem żandarma dla wrogiego sobie obozu politycznego. On chce władzy istotnej i pójdzie do rządu, do którego wejdzie lewica i to z wpływem poważnym.”
28 października 1918 r. w Krakowie powołano Polską Komisją Likwidacyjną, quasi-rząd na teren Galicji. Ignacy Daszyński w swoich „Pamiętnikach” tak pisał o tym wydarzeniu:
„Zgodnie z poufną umową zwołaliśmy do Krakowa na 28 października posłów polskich. Wybrano prezydium złożone z hr. Skarbka, Witosa. Tertila i mnie. Konserwatystów do prezydium nie wybrano. Postanowiono utworzyć organ na wpół wykonawczy na wpół ustawodawczy nazwany Polską Komisją Likwidacyjną.„
Posłowie polscy do austriackiej Rady Państwa stwierdzili, że ziemie polskie w obrębie polskie w obrębie monarchii austro-węgierskiej należą do państwa polskiego. Uchwalili także rezolucję żądającą uwolnienia Józefa Piłsudskiego.
28 października 1918 r. – „Kurjer Warszawski” donosił ze Lwowa:
„Z powodu groźnego szerzenia się hiszpanki rada szkolna zamknęła wszystkie szkoły we Lwowie do 10 listopada włącznie.”