Od kwietnia 1953 roku, z myślą o utworzeniu internatu, czyniono starania o budynek piętrowy wraz z parcelą, położony przy ulicy Sandomierskiej, w którym przed likwidacją mieściło się Liceum Rachunkowości Rolnej. Po wielu zabiegach, w końcu sierpnia 1953r. budynek został przekazany Zasadniczej Szkole Elektrycznej w Nisku.
1 września 1953 r. ze względu na trwającą budowę drugiej kondygnacji na budynku szkoły, naukę teoretyczną rozpoczęto w przekazanym budynku przy ulicy Sandomierskiej. Były tam 3 sale lekcyjne, a pozostałe pomieszczenia zostały przeznaczone na internat uczniowski.
1 września 1953r. rozpoczął działalność internat szkolny dla 80 uczniów. Formalnego otwarcia dokonał prezes CUSZ pismem z dnia 11 listopada 1953r.. W okresie 1 września - 31 grudnia 1953r. internat był finansowany z budżetu Komitetu Rodzicielskiego, dopiero potem z dotacji państwowych. Budynek, będący kiedyś domem mieszkalnym, potem zamieniony na szkołą, adaptowano dla potrzeb internatu, chociaż nie w pełni odpowiadał wymaganiom internatowym. Z trudem skompletowano wyposażenie pokoi dla mieszkańców i niezbędny sprzęt do stołówki, z której korzystało 100 osób. W roku szkolnym 1954/1955 doprowadzono wodę bieżącą oraz przebudowano kuchnię instalując bojler na ciepłą wodę. W roku 1956 urządzono umywalnię o 8 kranach, w roku 1957 przebudowano wszystkie piece i wyremontowano cały dach. W latach 1954-1958 prowadzono przy internacie tucz trzody chlewnej, co miało duże znaczenie w poprawie wyżywienia mieszkańców.
W roku 1960 Szkoła otrzymała barak hotelu robotniczego Rzeszowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego w Stalowej Woli-Południe na "podinternat", gdzie umieszczono 60 wychowanków. Funkcjonował on do roku 1963, potem przeniesiono "podinternat" i jego mieszkańców do baraku obok niżańskiej Cegielni. W roku 1966 "podinternat" zlikwidowano.
Po oddaniu do użytku budynku szkolnego przy ulicy Sandomierskiej budynek Szkoły przy ulicy Paderewskiego zaczęto przebudowywać i przystosowywać dla potrzeb Internatu. Nowy Internat otwarto w roku 1968. Znalazło w nim mieszkanie 60 uczniów - pozostali mieszkali w dotychczasowym Internacie przy ulicy Sandomierskiej - razem 138 mieszkańców. Ze stołówki korzystało 177 osób. Nowa sala jadalnia mieściła 63 osoby.
W roku 1970/71 dotychczasowy budynek Internatu przy ulicy Sandomierskiej przeznaczono na mieszkania nauczycielskie i rozpoczęto jego modernizację. Prace modernizacyjne zakończono w lipcu 1973 roku - 9 rodzin nauczycielskich otrzymało mieszkanie.
Od 1975 roku budowano nowy Internat wraz z zapleczem żywieniowym przy ulicy 3-go Maja. 18 listopada 1983r. nastąpiło oddanie nowo wybudowanego Internatu. Mieścił on 190 mieszkańców. Posiadał stołówkę z dobrze wyposażonym zapleczem kuchennym i magazynowym. W roku 1998 po 20 latach intensywnego funkcjonowania Internatu wykonano remont dachu.
